Ανακοίνωση – κάλεσμα εξέδωσε η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία των Εργαζομένων στο δήμο Θεσσαλονίκης, με την οποία καλεί τους Εργαζόμενους να στηρίξουν και να ψηφίσουν την αγωνιστική παράταξη στις εκλογές του Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Θεσσαλονίκης. Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΔΑΣ είναι η παρακάτω:
«Συνάδελφοι-ισσες,
Στις 15 Μάρτη, στο δημαρχείο Θεσ/νίκης, στη 1 μμ, θα πραγματοποιηθεί η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του ΣΕΔΘ. Η πρόταση του δ.σ. είναι οι εκλογές για ανάδειξη νέου δ.σ. και αντιπροσώπων για το συνέδριο του νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ (ΕΔΟΘ) να πραγματοποιηθούν στις 30 Μάρτη.
Την 3ετία που πέρασε, είχαμε αλλαγή στην κυβέρνηση με ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που, παρά τις κάλπικες ελπίδες που καλλιέργησε σε μεγάλο μέρος των εργαζομένων, συνέχισε τη σκληρή αντεργατική πολιτική. Νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, αύξηση της φορολογίας, νέο κόψιμο κοινωνικών παροχών και δικαιωμάτων, επέκταση ελαστικών σχέσεων εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις κ.α. Με τη νέα συμφωνία που ετοιμάζουν κυβέρνηση–ΕΕ–ΔΝΤ, με την ουσιαστικά σύμφωνη γνώμη της ΝΔ και των υπόλοιπων κομμάτων του ευρωμονόδρομου, νέα σκληρά αντεργατικά μέτρα θα πάρουν για να διασφαλιστούν τα κέρδη των βιομήχανων και των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Στους δήμους και στο δημόσιο έχουμε μείωση του μόνιμου προσωπικού, ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών, είσοδο στις υπηρεσίες πολλών ΜΚΟ κ.α. Ετοιμάζονται οι νέοι οργανισμοί που, μαζί με την «αξιολόγηση» υπηρεσιών και εργαζομένων, θα φέρουν νέα κατάργηση οργανικών θέσεων, συγχώνευση και κατάργηση υπηρεσιών, εντατικοποίηση της εργασίας, περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις, μειώσεις μισθών και στο βάθος απολύσεις.
Η διοίκηση Μπουτάρη, φανατική οπαδός αυτής της σκληρής αντεργατικής πολιτικής, την εφάρμοσε και θα την εφαρμόσει στο ακέραιο. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά τις ζητωκραυγές της διοίκησης Μπουτάρη υπέρ των μνημονίων, τις δηλώσεις του δημάρχου υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων («αν μπορούσα θα ιδιωτικοποιούσα όλες τις υπηρεσίες»), την περηφάνια τους για τη μεγάλη μείωση του προσωπικού, το μίσος που τρέφουν για τις εργατικές και λαϊκές κινητοποιήσεις, τον απαξιωτικό τρόπο με τον οποίο μιλούν για τους εργαζόμενους στον δήμο, τα δάνεια που ετοιμάζονται να πάρουν για να εξασφαλίσουν τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών φίλων τους, φορτώνοντάς τα στον λαό της πόλης και τους εργαζόμενους.
Η κατάσταση στον ΣΕΔΘ
Όλο αυτό το διάστημα, χωρίς να διεκδικούμε το αλάθητο και να μην παραδεχόμαστε τις όποιες αδυναμίες μας, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, η ΔΑΣ, πρωτοστάτησαν στην προσπάθεια οργάνωσης της δράσης των εργαζομένων του δήμου. Ενημέρωσαν και προσπάθησαν να κινητοποιήσουν τους συναδέλφους σε απεργίες, στάσεις εργασίας, συλλαλητήρια, ενάντια στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Ανέδειξαν και πάλεψαν ενάντια και στην αντεργατική πολιτική της διοίκησης Μπουτάρη. Προσπάθησαν να κάνουν γνωστά στον λαό της πόλης τα προβλήματα των εργαζομένων του δήμου με ανακοινώσεις, συνεντεύξεις, παρεμβάσεις στα δημοτικά συμβούλια. Οργάνωσαν κινητοποιήσεις ενάντια στην απλήρωτη εργασία, για τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, τη διάλυση και απαξίωση υπηρεσιών κ.α. Συμμετείχαν και βοήθησαν στις κινητοποιήσεις των συναδέλφων συμβασιούχων για μόνιμη-σταθερή δουλειά. Σε όλες τις παραπάνω κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις, η πλειοψηφία του ΣΕΔΘ έλαμψε δια της απουσίας της.
Οι δυο «μεγάλες» παρατάξεις του ΣΕΔΘ «Μέτωπο Αλλαγής» («ομάδα Ξανθόπουλου») και «Ανεξάρτητο» («ομάδα Βάιου»), με τη στάση τους καλλιέργησαν τη μοιρολατρία, τον φόβο, την υποταγή, τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων και της «αναποτελεσματικότητας» των αγώνων, του ατομικού βολέματος. Κάτω από την πίεση των προβλημάτων, αναγκάστηκαν να ψηφίσουν αποφάσεις για κάποιες παρεμβάσεις απέναντι στην αντεργατική πολιτική της διοίκησης Μπουτάρη, αλλά και αυτές τις σαμποτάρισαν ανοιχτά από την αρχή, μη κάνοντας τίποτα για την οργάνωσή τους, μη συμμετέχοντας ούτε οι ίδιοι. Μέλη του δ.σ. αυτών των παρατάξεων είναι κατ’ εξακολούθηση απεργοσπάστες. Το έχουμε ξαναπεί, η μόνη διαφωνία αυτών των παρατάξεων είναι το ποιος μπορεί να παίξει καλύτερα τον ρόλο του εργοδοτικού εκπροσώπου καλύτερα.
Στα σημαντικότερα θέματα αυτές οι δυο παρατάξεις ταυτίζονται και ψηφίζουν μαζί στα δ.σ., π.χ. στο θέμα της «αξιολόγησης» υπηρεσιών και εργαζομένων ταυτίστηκαν απόλυτα με τη θέση της πλειοψηφίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ που, όχι μόνο συμφωνεί, αλλά έκανε και πρόταση να γίνει με τα κριτήρια της «επιχειρηματικής δράσης», της «στοχοθεσίας», της «αποδοτικότητας» των εργαζομένων. Συμφώνησαν και συμφωνούν και οι δύο με την είσοδο ιδιωτών στις υπηρεσίες, βλέποντάς την ως «ευλογία» για τη «λύση» προβλημάτων. Από κοινού δεν δέχονται την αλλαγή του καταστατικού ώστε να μπορούν να γίνουν μέλη του ΣΕΔΘ και οι συνάδελφοι συμβασιούχοι. Πολλά παραδείγματα μπορούμε να αναφέρουμε. Εκεί που φαίνεται, όμως, η πλήρης πολιτική και συνδικαλιστική συμφωνία τους και ότι οι μόνες διαφωνίες που έχουν είναι προσωπικές διαφορές στην κόντρα τους για διάφορες καρέκλες, είναι το πόσο εύκολα, όχι μόνο υποψήφιοι στα ψηφοδέλτιά τους αλλά και εκλεγμένοι στο δ.σ., μετατοπίζονται από τη μία παράταξη στην άλλη.
Την άποψή μας για αυτές τις δύο παρατάξεις την έχουμε καταθέσει στους συναδέλφους. Το «Μέτωπο Αλλαγής»- άλλαξαν όνομα και στις εκλογές θα κατέβουν ως «Δύναμη Ενότητας»- συγκροτήθηκε στα γραφεία της διοίκησης Μπουτάρη. Στις τάξεις του, ως υποψήφιους, έχει το μεγαλύτερο μέρος του μηχανισμού της διοίκησης. Οι «ριγμένοι» του μηχανισμού ή αυτοί που θέλουν να (ξανα)μπουν, πήγαν στο «Ανεξάρτητο», που και αυτό άλλαξε όνομα και στις εκλογές θα κατέβει ως ΑΔΗΚ. Σήμερα βλέπουμε αυτούς που κάποτε δήλωναν «εχθροί» να «αγκαλιάζονται», ή το αντίστροφο, και να ξεκατινιάζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (που είναι και η μόνη τους «δράση»). Βλέπουμε αυτούς που ήταν διορισμένοι από τον Μπουτάρη σε θέσεις ευθύνης, σήμερα να δηλώνουν υπέρ της «αξιοκρατίας». Αυτούς που ήταν σε λίστες μισθοδοσίας πλασματικών νυχτερινών και υπερωριών, τώρα που τους πέταξαν απέξω να ζητούν «επιχείρηση καθαρά χέρια». Αυτούς που πρωτοστάτησαν στην καθαίρεση της ΔΑΣ από το προεδρείο το 2012 και το γλέντησαν μαζί με τον Μπουτάρη σε ταβέρνα και φώναζαν ότι ο Μπουτάρης είναι «φίλος των εργαζομένων», σήμερα να δηλώνουν «αντιΜπουταρικοί» και να στηρίζουν «διαφωνούντες» από τη δημοτική παράταξη του Μπουτάρη.
Συνάδελφοι, το ξανατονίζουμε, η κόντρα που έχουν αυτές οι παρατάξεις μεταξύ τους δεν έχει καμιά σχέση με τα προβλήματα των εργαζομένων. Είναι διαμάχη για το ποιος από αυτούς θα εξασφαλίσει «καρέκλες», θέσεις προϊσταμένων, «υπευθύνων», με τα ανάλογα «επιδόματα», ποιος θα εξασφαλίσει πλασματικές υπερωρίες κ.α. και, το κυριότερο, ποιος θα ελέγχει τις αντιδράσεις των εργαζομένων, υπέρ της διοίκησης Μπουτάρη. Όσο περισσότερο αποδυναμωθούν αυτές οι παρατάξεις και ενισχυθούν οι δυνάμεις που παλεύουν ενάντια στην αντεργατική πολιτική, τόσο από καλύτερη θέση θα παλέψουμε για τη λύση των προβλημάτων μας.
Η παράταξη της ΑΕΚ, που εκφράζει τις δυνάμεις του ΜΕΤΑ στον δήμο, μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2015 στήριζε ανοιχτά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καλλιεργώντας αυταπάτες στους εργαζόμενους ότι θα λύσει τα προβλήματά τους. Παρά τα μεγάλα λόγια και την κριτική στην κυβέρνηση με ανακοινώσεις, μεγάλο κομμάτι της στηρίζει ακόμη ανοιχτά την κυβερνητική πολιτική. Αυτό το ομολογεί η παρουσία μελών της ΑΕΚ σε περιοδείες υπουργών σε χώρους του δήμου Θεσ/νίκης (πρόσφατα του Βερναρδάκη). Εντύπωση προκαλεί ότι ούτε καν κριτική ασκούν στη διοίκηση Μπουτάρη, πόσω μάλλον να βοηθήσουν να αναπτυχθούν αγώνες ενάντια στην αντεργατική πολιτική της.
Έξω οι φασίστες από τα σωματεία
Πρόκληση για τους εργαζόμενους του δήμου αποτελεί η προσπάθεια συγκρότησης ψηφοδελτίου των ναζιστών της Χρυσής Αυγής. Ποιοι είναι το ομολογούν οι ανακοινώσεις τους που αναρτώνται στην ιστοσελίδα των ναζιστών. Αυτοί που, σύμφωνα με τον αρχηγό τους, ανέλαβαν την «πολιτική» ευθύνη της δολοφονίας του Π. Φύσσα και «είναι η σπορά των ηττημένων του ΄45», δηλαδή των ναζί του Χίτλερ, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπιστούν ως «μία ακόμη ιδεολογία», ως «μία ακόμη συνδικαλιστική παράταξη», ως «ένα ακόμη κόμμα». Οι νοσταλγοί του Χίτλερ και του Παπαδόπουλου είναι εχθροί των εργατικών-λαϊκών αγώνων, εχθροί των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Δολοφονούν και χτυπούν εργάτες, Έλληνες και μετανάστες, και ζητούν περισσότερες φοροαπαλλαγές και προνόμια για τους εφοπλιστές και τους βιομήχανους, τα αφεντικά τους. Να μην τους δώσουμε χώρο να σπείρουν το φασιστικό τους μίσος ανάμεσα στους εργαζόμενους. Με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης να αποκλειστούν από τις εκλογές του σωματείου μας.
Μόνο με οργάνωση και αγώνα μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα
Οι αγώνες που έγιναν το προηγούμενο διάστημα μπορεί να μην κατάφεραν να ανατρέψουν τα βάρβαρα μέτρα (πράγμα δύσκολο αν δεν παίρνει μέρος σ’ αυτούς η πλειοψηφία των εργαζομένων, αν δεν αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης στα σωματεία και αν τα αιτήματα και ο αγώνας δεν έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τον πυρήνα της αντεργατικής πολιτικής κυβερνήσεων, ΕΕ και μεγαλοεπιχειρηματιών), χωρίς αυτούς τους αγώνες, όμως, τα αντεργατικά μέτρα θα ήταν πιο πολλά και θα είχαν περάσει πιο γρήγορα. Οι μικρές νίκες που καταφέραμε με κινητοποιήσεις δείχνουν τον δρόμο, π.χ. παρατάσεις συμβάσεων των συναδέλφων συμβασιούχων στην καθαριότητα, πληρωμή δεδουλευμένων που η διοίκηση Μπουτάρη ήθελε να κλέψει από τους εργαζόμενους. Η μοιρολατρία, η λογική «δεν αντιστέκομαι για να σωθώ» δεν οδηγούν στη λύση των προβλημάτων μας.
Καμιά αναμονή, καμιά αυταπάτη. Διέξοδος είναι να οργανώσουμε τον αγώνα μας για άμεσα μέτρα ανακούφισης των εργαζόμενων τώρα. Για επιστροφή όλων των απωλειών, για κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων των μνημονίων. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αποδεχτούμε ότι ό,τι χάσαμε, χάσαμε και ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε με ψίχουλα. Η λύση βρίσκεται σε ένα κίνημα που παλεύει να δυναμώσει ο ενιαίος αγώνας εργαζόμενων, άνεργων, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, ώστε όλοι μαζί να ανατρέψουμε κάθε αντιλαϊκή πολιτική. Αυτή είναι η γραμμή πάλης του ΠΑΜΕ. Εδώ βρίσκεται η ελπίδα και η προοπτική.
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΔΑΣ»
