Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η στάση εργασίας το Σάββατο 28 Γενάρη, από τις 12.00 το μεσημέρι μέχρι τις 15.00, στα καταστήματα και τις αποθήκες του ομίλου «Μαρινόπουλος» στη Βόρεια Ελλάδα.
Την κινητοποίηση αποφάσισε, μετά από γενική συνέλευση, την περασμένη Κυριακή το ταξικό σωματείο εργαζομένων της επιχείρησης στην Βόρεια Ελλάδα
Με την συμμετοχή τους οι εργαζόμενοι έδωσαν μία πρώτη απάντηση στην απλωσιά και την εργασιακή ανασφάλεια που επιχειρεί η εργοδοσία απαιτώντας την άμεση εξόφληση του μισθού του Δεκεμβρίου, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι δεν κάνουν πίσω από την διεκδίκηση τους για σταθερή καταβολή της μισθοδοσίας στο τέλος κάθε μήνα και την πλήρη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων τους.
Ξεκαθάρισαν επίσης ότι παραμένουν σε αγωνιστική ετοιμότητα και επαγρύπνηση, συντασσόμενοι με το σωματείο τους στην Βόρεια Ελλάδα, σε συντονισμό με τα ταξικά κλαδικά σωματεία του εμπορίου σε όλη την Ελλάδα και τις επιτροπές αγώνα που έχουν συγκροτηθεί.
«Όταν το άδικο γίνεται νόμος καθήκον μας η αντίσταση και η ανυπακοή» έγραφε το πανό που άνοιξε το σωματείο κατά την διάρκεια της συγκέντρωσης που πραγματοποιήθηκε στο «Carrefour – Μακεδονία», καλώντας τους εργαζόμενους κόντρα στην τρομοκρατία αλλά και τον αποπροσανατολισμό και τα εκβιαστικά διλήμματα να συνταχτούν οι εργαζόμενοι με τα συμφέροντα της εργοδοσίας να οργανώσουν τον αγώνα τους για δουλειά για όλους με δικαιώματα και μισθό που να καλύπτει τις ανάγκες μας.
«Δεν θα ακολουθήσουμε στον κατήφορο που ακολουθεί η πλειοψηφία της διοίκησης του πανελλαδικού σωματείου με τις συκοφαντίες και τα ψέματα που εξαπολύει ενάντια στους εργαζόμενους που παλεύουν μέσα από το σωματείο μας και μέσα από Επιτροπές Αγώνα σε όλη την Ελλάδα» σημειώνει το σωματείο εργαζομένων στις επιχειρήσεις του ομίλου Μαρινόπουλος στη Β. Ελλάδα. «Δεν θα παρακολουθήσουμε την κατρακύλα, να παρουσιάζει τους “διορισμένους” από την ίδια, σαν παραρτήματα και μαζί με στελέχη της επιχείρησης να τους κατοχυρώνει να διακινούν τις καθησυχαστικές – παραπλανητικές – συκοφαντικές ανακοινώσεις της. Επιβεβαιώνεται, στην πράξη, ότι οι εργαζόμενοι πληρώνουμε τα κέρδη τους στην “ανάπτυξη” και την ζημιά τους στην «κρίση». Οι εργαζόμενοι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας! Δεν υπάρχουν “βόρειοι” και “νότιοι”, “παλιοί” και “νέοι”, “8ωροι” και “4ωροι”! Υπάρχουν από τη μια οι εργαζόμενοι με τις ανάγκες τους και από την άλλη οι εργοδότες με τα συμφέροντά τους. Εμείς από την πείρα μας υποστηρίζουμε ότι ποτέ τα συμφέροντα της εργοδοσίας δεν κάλυψαν τις ανάγκες των εργαζόμενων. Άσπρη μέρα δεν θα δούμε αν δεν αγωνιστούμε. Οργανώνουμε τους αγώνες μας, δυναμώνουμε το σωματείο μας».
Θυμίζουμε ότι στις 17 Γενάρη εκδόθηκε από το δικαστήριο η απόφαση σχετικά με την επιχειρηματική συμφωνία μεταξύ «Μαρινόπουλου » και «Σκλαβενίτη». Η έκδοση της απόφασης και οι εξελισσόμενες επιχειρηματικές διεργασίες δεν σημαίνουν και το τέλος της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας για τους χιλιάδες εργαζόμενους στην επιχείρηση. Προειδοποίησαν από την πρώτη στιγμή τόσο το ταξικό σωματείο της επιχείρησης στην Βόρεια Ελλάδα, όσο και τα κλαδικά σωματεία και οι επιτροπές αγώνα που έχουν συγκροτηθεί σε όλη την χώρα καλώντας τους εργαζόμενους να βρίσκονται σε αγωνιστική επαγρύπνηση και ετοιμότητα.
Έξαλλου, η όποια συμφωνία δεν αποτελεί «σανίδα σωτηρίας» για τις θέσεις εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα. Το αρχικό κείμενο περιλάμβανε μια σειρά από σημεία, όπως τα κλαδικά σωματεία ανέδειξαν, που εξασφαλίζουν στη νέα εταιρεία, η οποία θα προκύψει από την έγκριση της εξαγοράς από το δικαστήριο, λυμένα χέρια ώστε να χειροτερεύσει τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων, να προχωρήσει σε απολύσεις και μειώσεις του προσωπικού.
«Η συμφωνία “προχωράει”», σημειώνει το σωματείο εργαζομένων στις επιχειρήσεις του ομίλου Μαρινόπουλος στη Β. Ελλάδα, «εμείς οι εργαζόμενοι όμως, παραμένουμε απλήρωτοι κοντά δύο μήνες, ενώ οι οικογενειακές ανάγκες δεν καλύπτονται και οι υποχρεώσεις μας αυξάνονται. Το “από μέρα σε μέρα” και το “κάντε λιγάκι υπομονή” εξαντλήθηκε γιατί εξάντλησε κάθε τυχόν οικογενειακό περίσσευμα. Τώρα το “θα πληρωθείτε τμηματικά ανάλογα με τις εισπράξεις” είναι μεγάλος εμπαιγμός, γιατί τις υποχρεώσεις μας (ΔΕΚΟ, ΕΜΦΙΑ, κτλ) δεν μπορούμε να τις πληρώσουμε τμηματικά, πόσο μάλλον ανάλογα με το πενιχρό εισόδημά μας».
