Ίσως η ερώτηση που έγινε στο δημοτικό συμβούλιο, ίσως η δημοσιότητα που δόθηκε στο θέμα, το πάρκο της Μουσών, που κόντευε να γίνει δάσος, αλλά και εστία μόλυνσης, τουλάχιστον «κουρεύτηκε». Αμέσως βέβαια με το κόψιμο του γρασιδιού, ήρθαν στην επιφάνεια άλλα προβλήματα, τα οποία οι περίοικοι καταγγέλλουν, όπως ένα ολόκληρο παράπηγμα για τα αδέσποτα σκυλιά που κάποιοι έχτισαν. Όσο, επίσης, η θερμοκρασία ανεβαίνει με την έλευση του καλοκαιριού, τόσο σε κάποια σημεία του πάρκου που αδέσποτα, αλλά και «ιδιόκτητα» ζώα κάνουν τις ανάγκες τους, η μυρωδιά που αναδύεται γίνεται όλο και πιο αποπνιχτική.
Οι περίοικοι του πάρκου της Μουσών έχουν δίκιο να διαμαρτύρονται και η διοίκηση του δήμου οφείλει χωρίς δικαιολογίες και περιστροφές να βρει λύση, ώστε το πάρκο να είναι χώρος που θα παίζουν παιδιά και να μην καταντήσει, όπως ήδη έχει δρομολογηθεί, αφοδευτήριο ζώων και χώρος συνεύρεσης κυνόφιλων. Όσο για τις κυνοφιλικές ανάγκες πολλών συνανθρώπων μας ο δήμος θα πρέπει να φροντίσει να διαμορφώσει έναν χώρο ποιο ψηλά από το πάρκο της Μουσών, προς την περιφερειακή οδό, σχετικά μακριά από τον οικοδομικό ιστό, ή στο χώρο που υπάρχει απέναντι από το πάρκο, έτσι ώστε και οι κυνόφιλοι να μπορούν να βγάλουν περίπατο τα ζώα τους, αλλά και οι υπόλοιποι κάτοικοι και προπαντός τα παιδιά να μην ενοχλούνται.
Ωστόσο το πάρκο της Μουσών, προκειμένου να μην καταντήσει εστία μόλυνσης κι επειδή έχει πολύ μεγάλη έκταση, χρειάζεται κάποιον υπάλληλο κατ’ αποκλειστικότητα. Εάν κάποιος κηπουρός δεν το φροντίζει καθημερινά, αντί για πνεύμονας πρασίνου σε μια πολύ επιβαρυμένη από τους πυλώνες υψηλής τάσης γειτονιά, θα καταντήσει μία ακόμα εστία πνιγμού των περιοίκων.
